လရောင်အောက်မှာအထင်းသား

ကိုယ် အလုပ်သွားတော့မယ်နော် ‘ ကိုဝေ သူ့ချစ်မိန်းမ သူဇာပါးပြင်ကို နမ်းရှိုက်ပြီး ထွက်လာခဲ့သည်။ ကိုဝေနဲ့ သူဇာတို့လင်မယားကို လိုက်ဖက်သည်ဟု အများပြောဆိုကြသည်။ ကိုဝေသည် အသောက်အစားမရှိ မရှုပ်ပွေတက် ရုပ်ရည်ချောမောလှပြီး ခန့်ညားသူဖြစ်၏။ သူဇာကတော့ ဘဲတိုင်း စွဲလန်းချင်စရာ ညို့အားပြင်း ဘုရင်မ။

သူဇာ ကိုဝေနှင့်မညားခင် ဘဲတွေ ဝိုင်းဝိုင်းလည်ခဲ့၏။ တင်းရင်းနေသောနို့တွေမှာ မို့မောက်နေ၏။ လမ်းလျှောက်ရင် အိုးကြီးတုန်ခါသွားပုံက ဘဲတိုင်းငေးချင်စရာပင်။ သူဇာအကြည့်ကို ခံလိုက်ရသူဟာ တဆတ်ဆတ်ရင်တွေဖိုသွားသည်။ ပေါင်တံရှည်ပြီး ဖြူဖွေးသောအသားအရေရှိသည်။

လုံးကြီးပေါက်လှ ကော့ရွှန်းသော မျက်တောင်ကြီးတွေဟာ မက်လောက်စရာ။ တစ်နေ့ ကိုယ်ဝေအလုပ်ကပြန်လာတော့ သူ့သူငယ်ချင်းပါလာသည်။ သူ့မိန်းမသူဇာနဲ့ သူငယ်ချင်းမျိုးလှိုင်ကို မိတ်ဆက်ပေးလိုက်သည်။မျိုးလှိုင်က ကျောင်းပြီးကတည်းက သောက်စားရှုပ်ပွေ အပျော်အပါးမက်သူ ဖြစ်၏။ ရင်အုပ်ထွားသည်။

နှုတ်ခမ်းမွေး ပါးသိုင်းမွေးထူလပျစ်နှင့် ရုပ်ကြမ်းသည်။ ဖာချလေ့ရှိပြီး အပျို အအိုမရှောင် မုဆိုးမ တစ်ခုလပ် လင်ရှိမယားတွေ ခိုးစားသည့်အချောင်သမား။ မိန်းမမြင်ရင် အငမ်းမရငမ်းတက်သည်။ အခုလည်း ကိုဝေအိမ်ရောက်ပြီး သူဇာရဲ့တပ်မက်ဖွယ်အလှကိုမြင်ပြီး သုံးလေးရက်တည်းဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ သဘောကောင်းတဲ့ကိုဝေက လူရိုးလူအေးကြီးဆို တာ မျိုးလှိုင်သိ၏။ကိုဝေ အလုပ်သွားတဲ့အခါ မျိုးလှိုင် သူဇာကိုကြာခိုဖို့ ပြင်ဆင်နေသည်။

သူဇာရဲ့ဖင်အိုးကြီးအလှုပ်အခတ်က လီးကိုမတ်နေအောင် ထောင်စေသည်။ ဒီလောက် လှရက်ပြီး လိုးဖို့ကောင်းတဲ့ မိန်းမကို မျိုးလှိုင် လက်မလွှတ်နိုင်။ သူဇာဧည့်ခန်းထဲက ဆိုဖာခုံပေါ်မှာထိုင်ပြီး တီဗွီကြည့်နေသည်။ ပေါင်သားဖွေးဖွေးကြီးပေါ်နေသည်။ စကတ်အတိုလေးမို့ ရင်ခုံစရာ။ မျိုးလှိုင်တံထွေးမြိုချလိုက် သက်ပြင်းမောတွေမှုတ်ထုတ်လိုက်နဲ့ ဂဏှာမ ငြိမ်။

တီဗွီကြည့်ရင်း အငြိမ်မနေတဲ့သူဇာ လှုပ်ရှားလိုက်တိုင်း ကောက်ကြောင်းဖြောင့် စင်းလွန်းတဲ့တင်ကြီးတွေက ထိချင်ကိုင်ချင်စရာ။ မျိုးလှိုင် အဝတ်ချွတ်ပြီး ကုန်းလိုက် ကွလိုက်လုပ်နေတဲ့ သူဇာကိုကြည့်ရင်း ရမ္မက်ရှိန်မြင့်လာပြီး ဂွင်းတိုက်နေရ၏။ သူဇာက မျိုးလှိုင်စရောက်ကတည်းက မတည်မငြိမ်ဖြစ်နေမှန်း သိသည်။ ကိုဝေနဲ့လိုးရတာကို သူဇာအားမရ။ မျိုးလှိုင်ရဲ့ သန်မာထွားကျိုင်းပုံကို သူဇာသဘောကျနေ၏။

ရင်အုပ်မွေးတွေကို သူဇာမြင်ပြီး ခံချင်စိတ်တွေ ကလိကလိဖြစ်နေသည်။ ထို့ကြောင့်အသင့်ဖြစ်အောင် စကတ်တိုလေးဝတ်ထားပြီး အတွင်းဆီမြင်ရအောင် တမင် ဖင်ကုန်းပေးလိုက် နို့စူစူတွေလှစ်ပြလိုက်လုပ်နေသည်။ ငရုပ်ဂျပွေ့လောက်ရှိတဲ့လီးကြီးကို ပွတ်သပ်ရင်း မျိုးလှိုင်လိုးချင်စိတ်တွေ ပိုပြီးပြင်းပြလာ၏။

ပြီးခဲ့တဲ့ရက်ကလည်း ညို ညိုအောင်ဆိုတဲ့ တစ်ခုလပ်မကို နှစ်ချီလိုးခဲ့သေးသည်။ ညိုညိုအောင်ကို လိုးတုန်းက အပေးကောင်းတာကြောင့် လိုးချက်ကြမ်းကြီးတွေသုံးခဲ့သည်။ စောက်မွေးတွေလန်တဲ့အထိ လိုးပစ်ခဲ့သည်။ ညိုညိုအောင်ရဲ့ နာလို့အော်တဲ့အော်သံတွေကို ပြန်ကြားယောင်ပြီး လီးဒစ်ကြီးမှာ စောက်ဖုတ်ဆာလာသည်။

လိုးချင်လို့ တုန်နေတဲ့ လီးကြီးသည် တုတ်ခိုင်ရှည်လျားလာသည်။ အစွမ်းကုန်မတ်ထောင်နေတဲ့ လီးကြီးကိုကိုင်ရတာ ညောင်းလာပြီးအသာချလိုက်သည်။ သူဇာစိတ်မရှည်တော့။ မျိုးလှိုင်းဂွင်းတိုက်နေသည်ကို တီဗွီပြင်မှာ ဝိုးတဝါးမြင်နေရပြီး ကာမစိတ်တွေ တရိပ်ရိပ်ထိုးတက်လာပြီး စောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့ ဖိအုပ်ထားရသည်။

ထိုစဉ်ကိုဝေ ပြန်လာသောကြောင့် အရည်စို့လာတဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကလက်ကို မသိမသာ ပြန်ထုတ်ထားရသည်။ မျိုးလှိုင်လည်း ဂွင်းတိုက်ရင်းတန်းလန်းမို့ အဝတ်တွေပြန်ဝတ်ပြီး သူဇာရဲ့ဖင်အိုးကြီးတွေ မချင့်မရဲကြည့်နေလိုက်ရသည်။ ညအိပ်တော့ သူဇာအိပ်မရ လူးလွန့်ရင်း မျိုးလှိုင်ရဲ့ လီးဒစ်ကြီးကိုသာ တောင့်တနေမိသည်။

မျိုးလှိုင်လည်း သူဇာခံချင်နေမှန်း သိသဖြင့်မရိုးမရွဖြစ်လာ၏။ ဖြစ်နိုင်ရင် ကိုဝေကိုအိပ်ခန်းထဲက ဆွဲထုတ်ပြီး သူဇာကိုစိတ်တိုင်းကျ လိုးပစ်ချင်မိသည်။ ကိုဝေအိပ်သွားတော့ သူဇာ ကိုဝေမသိအောင် အပြင်ထွက်လိုက်သည်။လရောင်ရေးရေးအောက်မအိပ်မသေးဘဲ အဝတ်ဗလာနဲ့မျိုးလှိုင်ကို အိမ်ရှေ့ခုံတန်းမှာ ထိုင်နေတာတွေ့ရသဖြင့် အားရပြီး သူဇာအဝတ်ချွတ်လိုက်သည်။ပြီးတော့မျိုးလှိုင်နား တိုးကပ်သွား လိုက်သည်။

အဝတ်ဗလာနဲ့သူဇာကို မျိုးလှိုင်မြင်တော့ တဏှာစိတ်ရိုင်းထောင်းခနဲဖြစ်သွားပြီး ထရပ်လိုက်သည်။ လရောင်အောက် ဖြူ ဖြူ ဖွေးဖွေးကိုယ်တီးလုံးကြီးဖြစ်နေတဲ့သူဇာကို အငမ်းမရ ငေးနေရသည်။နို့ကြီး အိုးကြီး ဖင်သားပြောင်ပြောင်ကြီးတွေ အမွေး ထူထပ်နေတဲ့စောက်ဖုတ်ကြီး မျိုးလှိုင်ရဲ့ရင်အုပ်မွေးရှည်ကြီးတွေ ယားလာ၏။

သူဇာရဲ့ပြုံးဖြီးဖြီးမျက်နှာက လရောင်အောက်မှာအထင်းသား ပေါ်လွင် နေသည်။ ကိုဝေ တစ်ရေးနိုးလာတော့ ဘေးမှာသူဇာကိုမတွေ့သဖြင့် အပြင်ထွက်လိုက်သည်။ လရောင်ဟာ ညနက်လေပိုဖြာလာလေ။ကိုဝေခြေလှမ်းတွေ တုန့်ဆိုင်းသွား၏။သူဇာရဲ့ နာလွန်းလို့အော်နေတဲ့အသံကိုကြားပြီး ကိုဝေ သူဇာကိုစိတ်ပူသွားသည်။

အပြင်မှာ ဘာတွေဖြစ်နေမှန်းကိုဝေမသိ။တဗြင်းဗြင်း အသံတွေ ကြားနေရသည်။ပြီးတော့ မျ ို းလှိုင်အသံ။တအင်းအင်းနဲ့မာန်တက်နေတဲ့ မျိုးလှိုင်အသံ။ ကိုဝေအပြင်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။မျက်လုံး တွေပြာဝေသွား၏။ အိပ်မှုန်စုန်ဝါးမို့ မျက်လုံးတွေကိုပွတ်သပ်ပြီးပြန်ကြည့်လိုက်သည်။ ခုံတန်းပေါ် လက်ထောက်ပြီး ဖင်ကုန်းပေးထားတဲ့သူဇာကို မျိုးလှိုင် နောက်ကနေခွပြီး စိမ်ပြေနပြေလိုးနေသည်။

သူဇာ ဖင်အုံဝနဲ့ မျိုးလှိုင်ပေါင်ကြား ရိုက်ခတ်သံ တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ညကြီးထဲ ပျံ့လွင့်နေသည်။တဖျောင်းဖျောင်းနဲ့သြဘာပေးနေတဲ့လိုးပွဲသံကြီးတွေ ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုလုံးဆူညံနေ၏။လန့်ဖျ န့်ပြီး သစ်ပင်ပေါ်အိပ်နေတဲ့ ငှက်အုပ်ထပျ ံသွားသည်။ကိုဝေ မယုံကြည်နိုင်။အိပ်မက်လား တကယ်လား။အရမ်းချစ်ရတဲ့ ချစ်ဇနီးသူဇာနဲ့ သူငယ်ချင်း မျိုးလှိုင်တို့ ဖောက်ပြန်နေတဲ့မြင်ကွင်း။ ကိုဝေ ခြေမကိုင်မိ လက်မကိုင်မိ ဖြစ်သွားသည်။

တစ်ခါမှ စိတ်ပါလက်ပါ မခံတဲ့ သူဇာ မျိုးလှိုင်လီးကျမှ အစွဲကြီးစွဲ လန်းပြီး ကော့ကော့ခံနေ၏။မျိုးလှိုင်လှိုင်လီးကြီးက ကိုဝေကို အားငယ်သွားစေ၏။မတ်ထောင်လာတဲ့လီးကို ကိုဝေကိုင်ရင်း မျိုးလှိုင်လီးကြီးကိုမနာလို ဖြစ်သွား၏။ သူဇာစောက်ဖုတ်ကြီး ပြဲလန်နေ၏။မျိုးလှိုင် လီးဒစ်ကြီးက သူဇာကိုမျက်ရည်လည်လောက်အောင် ကောင်းစေသည်။

သူဇာ ဒူးတွေမခိုင်ချင်တော့။ ခြေထောက်တွေချဲလာသည်။ မျိုးလှိုင်လိုးနေရင်း လီးကိုဆွဲချွတ်ပြီး သူဇာကိုပွေ့ဖက်နမ်းရှုံ့နေပြန်သည်။ထို့နောက် သူဇာခါးကိုမြှောက်ချီလိုက်ပြီး မတ်တပ်ရပ်ကြီး ဆောင့်နေပြန်သည်။ကိုဝေအသံမထွက်။ဘာလုပ်လို့ ဘာကိုင်ရမှန်းမသိ။သူဇာကတော့ ရှိုက်ငိုနေသည်။ မျိုးလှိုင်ပုခုံးကြီးတွေကို အားကိုးတကြီး တွယ်ဖက်ရင်း စောက်ဖုတ်ကြီးထဲနင့်နေအောင် ခံစားနေရ၏။

မျိုးလှိုင် သူဇာစောက်ဖုတ်ကြီးကို အားကုန်ဆောင့်လိုးနေသည်။ ‘ ဘွတ် ဗြစ် ‘ ‘ အဟင့် သေပါပြီရှင် ‘ သူဇာအော်ငိုသံကြောင့် ကိုဝေမျက်ရည်တွေစီးကျလာ၏။အလိုတူ အလိုပါဆိုတော့လည်း ကြည်နေရုံကလွဲပြီး မတက်နိုင်။ မျိုးလှိုင် သူဇာကိုအောက်ပြန်ချ ပြီး မြေပြင်ပေါ်လေးဘက်ထောက်ခိုင်းလိုက်သည်။နောက်ကနေ ဒူးထောင်ပြီး ဖင်စအိုဝထဲ လီးကြီးထိုးထည့်လိုက် သည်။

‘ အား တော်ပါတော့ရှင် ‘ သူဇာ တားသာတားနေပြီး ဖင်ကိုတော့ လိုးလို့ကောင်းအောင် ထောင်ကုန်းပေးနေ၏။ မျိုးလှိုင် အားမလိုအားမရဖြစ်လာပြီး ဖင်ကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ဆွဲဖြဲလိုက်သည်။ ‘ အီး အဟင့်ဟင့် အစ် အ အား ‘ သူဇာနှုတ်ဖျားမှ အသံမျ ို းစုံထွက်နေ၏။လီးကို အရင်းရောက်အောင် တစ်ဆုံးဝင်တဲ့အထိ အားထည့်ပြီး မျိုးလှိုင်ထိုးနေသည်။ ‘ ဘွပ် ဗြစ် ဗလွတ် ‘ ‘အား ဖင်ပြဲပါပြီရှင် ‘ သူဇာဖင် ပြဲကားသွားပြီး လန်သွားသည်။

လီးကြီးက မဆန့်မပြဲ။ကိုဝေ ပတ်ဝန်းကျင်ကိုနားစွင့်တော့ အိပ်မောကျနေပုံရသည်။လရောင်ဖွေးဖွေးထဲ သူဇာနဲ့ မျိုးလှိုင်တို့ကတော့ တစ်ချီပြီးတစ်ချီဆွဲနေသည်။ မျိုးလှိုင်လှိုင်လီးကြီးမှာ သုတ်ရေနဲ့စောက် ရည်တွေပေကျံနေပြီး သူဇာကတော့ စောက်ဖုတ်ရော ဖင်ရောပေပွနေ၏။ သူဇာပေါင်တစ်လျှောက်အရည်တွေ စီးကျနေသည်။