သက်တံ့လှေကြီးစီးလို့

” အင့်း ဟင့်း ဟင့်း “ ကျွန်တော် ကြမ်းကြမ်းရမ်းရမ်း မီးကုန် ယမ်းကုန်ဆောင့်လိုးနေပေမယ့် မမရဲ့ ငြီးသံလေးက ခပ်တိုးတိုး။ အံကြိတ်ပြီး အောင့်ခံနေတဲ့ကြားက ထွက်လာတဲ့ ငြီးသံလေးက မြတ်နိုးစရာ။ ဖြေးဖြေး အင်း ပြွတ် ပြွတ်း စောက်ပက်ထဲကို လီးဝင်ထွက်သံ ကြမ်းကြမ်း ဆီးခုံနဲ့တင်ပါး ရိုက်သံခပ်မြန်မြန် နာရီဝက် လောက်ပြီးတော့ ကျွန်တော် လီရည်တွေကို မမစောက်ပက်ထဲပမ်းထည့်လိုက်သည်။ မမကတော့ ထုံးစံအတိုင်း မြော့ခွေနေပြီ။ ခဏကြာတော့ မမက ရေချိုးခန်းဆီကို ယိုင်နဲ့နဲ့ထသွားပြီး စောက်ပက်ကို သန့်ရှင်းရေး လုပ်တယ်။ ပြီးရင် ရေစိုဝတ်ယူလာပြီး ကျွန် တော့်လီးကို သန့်ရှင်းရေလုပ်ပေးမယ်။

ဒါက မမကိုလိုးတိုင်း မမလုပ်ပေးနေကျ ဝတ္တရား။ မမကို လိုးတိုင်း တခါမှမှုတ်မပေးဘူး။ နို့လည်း မစို့ပေးဘူး။ နှူးလည်း မနှူးပေးဘူး။ လုံချည် လှန်ပြီး အစိမ်းလိုက်တန်းလိုးပစ်တာ။ ကျွန်တော်မရက်စက်ချင်ပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ မမက ကျွန်တော့်ကို မချစ်ပဲနဲ့ လက်ထပ်ခဲ့တယ်လို့ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲစွဲနေပြီး မမနဲ့လိုးတဲ့အခါတိုင်း နှိတ်စက်ချင်စိတ်တွေ ဖြစ်လာတယ်။ မမက ကျွန်တော့်ရဲ့ စက္ကထရီ။ ဆံပင်ရှည်ရှည် မြန်မာဆန်ဆန်နဲ့ ရုပ်ကလည်း ချော၊ ဘော်ဒီကလည်းမိုက်တော့ ကျွန်တော် ကြွေတာပေါ့။ ရီးစားရှိ မရှိ စုံစမ်းတော့ မရှိဘူး။ ဒါနဲ့ ကျွန်တော့်မာမီကို မမအမေ့ဆီ နားဖောက် ခိုင်းတာ အဆင်ပြေတယ်။

မာမီပို့ခိုင်းလို့ မမတို့အိမ် မုန့်သွားအပို့မှာ မမနဲ့သူ့အမေ စကား ပြောနေကြတယ်။ မမက ကျွန်တော့်ကို လက်မထပ်ချင်ဘူး လို့ပြောတယ်။ မမအမေက မမကို ဆူတယ်။ ကျွန်တော်လည်းဒေါသထွက်တာပေါ့။ ကျွန်တော့်လို ငယ်ရွယ်ချောမောတဲ့ လုပ်ငန်းရှင် တစ်ယောက်ကို ငြင်းလို့။ ဒါကြောင့် လက်ထပ်တဲ့နေ့ကစလို့ ဒါဏ်ရာ မပေါ်တဲ့နည်းတွေနဲ့ အကုန်နှိတ်စက်တယ်။ မမကို ချစ်ပေမယ့် စိတ်ထဲမျက်နေတုန်း။ အခုကျွန်တော်အိမ်ပြန်ရောက်တော့ မမက အိမ်သန့်ရှင်းရေးလုပ်နေတာ။ လုံချည်ကို တိုတိုဝတ်ထားတယ်။ ရင်စေ့အင်္ကျီနွမ်းနွမ်း အောက်မှာ မမရဲ့နို့ကြီးတွေက ရုန်းကြွလို့။မမ ကို နှိက်စက်ချင်လို့ လက်ထပ်ပြီးကထဲက အိမ်အကူမထားဘူး။

မမကလည်း မိန်းမပီသ စွာ အိမ်အလုပ်တွေနိုင်နင်းတယ်။ မမရဲ့ ကပိုကယိုပုံစံကိုမြင်ပြီး လီးတောင် လာတယ်။ ဧည့်ခန်းကြမ်းပြင်ပေါ် မမကိုဆွဲလှဲ ပြီး လိုးပစ်တယ်။ မမကတော့ ကျွန်တော် ဘယ်လိုလိုးလိုး မငြီးမငြူအိုးခံရှာတယ်။ “မောင် ထမင်းစားတော့မလား ဟင်” မမက ထမင်းစာဖို့လာခေါ်လို့ ထမင်းစား တော့လည်း မမကို လိုးချင်လာတယ်။ ဒီနေ့ မမက ဆွဲဆောင်မှုရှိနေသလိုပဲ။ အိပ်ခါနီးပြီဆို တော့ ကျွန်တော်အောင့်နေလိုက်တယ်။ မမကုတင်ပေါ်တက်လာတော့ ကျွန်တော် ဆွဲဖက်လိုက်တယ်။မမဆီက သနပ်ခါးနံ့လေးနဲ့ ဆံပင်ခေါင်းလျှော်ရည်နံ့လေးက သင်းလို့။ မမက အမြဲသန့်သန့်ရှင်းရှင်းနေတတ်တာ။

မိန်းမကောင်းပီသစွာ ညအိပ်ရင် တင်းတင်း ကြပ်ကြပ်တွေ ဝတ်မအိပ်ဖူး။ နို့ကြီးတွေက လုံးတစ်ပြီး ခဲနေတာပဲ စို့ပစ်ချင်စရာ။ ဒါမဲ့ ကျွန်တော်အောင့်ထားတယ် မစို့ပေးဘူး။ ” အပေါ်က တက်ဆောင့်ပေး” ကျွန်တော်ဆောင့်ခိုင်းတော့ မမက တက်ဆောင့်ပေးတယ်။ ရှက်နေတဲ့မျက်နှာလေး နဲ့။ မမက အရှက်အကြာက်ကြီးပေမယ့် ခိုင်း သမျှ သေသေချာချာလုပ်တယ်။ မမစောက်ပတ်က မျှော့ပါလို့လားမသိဘူး။ ဘယ်လောက်လိုးလိုး ကြပ်စီးနေတာပဲ။ ပြီးခါနီးကျတော့ ကုန်း ခိုင်းပြီး အချက်၂၀လောက်ဆက်တိုက်ဆောင့် ပေးပြီး လီးရည်တွေကို မမစောက်ခေါင်းထဲပန်း ထည့်လိုက်တယ်။ ဒီနေ့ပြန်လာတော့ မမမရှိဘူး။

မာမီတို့ အိမ်မှာ အလှူရှိလို့ခေါ်ထားတာ။ ပျင်းပျင်းနဲ့ အခန်းထဲကြည့်တော့ စာအုပ်တစ်အုပ်။ မမဒိုင် ယာရီရေးထားတာ။ ကျွန်တော့်ရုံးမှာ အလုပ် စဝင်ထဲက မမက ကျွန်တော့်ကို ချစ်နေတယ် ဆိုတဲ့အကြောင်း ကျွန်တော်လက်ထပ်ဖို့ ကမ်း လှမ်းတော့ ပျော်ပေမယ့် အဆင့်တန်းမတူလို့ ငြင်းခဲ့တဲ့အကြောင်း၊ မမကငြင်းပေမဲ့ မမအမေနားချလို့ လက်ထပ်ခဲ့တဲ့အကြောင်း၊ ကျွန်တော့်ကို သိပ်ချစ်တဲ့အကြောင်းတွေ သေသေချာချာ ရေးထားတာ။ ကျွန်တော်မှားပီ။မမကို အရမ်းတွေ့ချင်တယ်။ “ဟမ် မောင်” ကျွန်တော့်ကို ရုတ်တရက်တွေ့လိုက်တော့ အံ့သြသွားတဲ့ မမ။ မာမီတို့ကလည်း ဘာဖြစ် တာလဲလို့ ဝိုင်းမေးကြတယ်။

အကြောင်းရှိ လို့ပဲပြောပြီး မမ ကို လက်ဆွဲခေါ်ခဲ့တယ်။ “ဘာအကြောင်းရှိလို့လဲ မောင်” “မမကို လွမ်းလို့” “မောင်ကလည်း” ရှက်ပြီးခေါင်းငုံ့သွားတဲ့မမရဲ့မျက်နှာလေး မော့ခိုင်းပြီး ပါးလေးကို ဖွဖွနမ်းလိုက်တယ်။ “အိုး မောင်ကလည်း ကားပေါ်ကြီးမှာ “ “အင်းပါ အိမ်ရောက်မှ လုပ်မယ်နော် မမ” “မောင်နော်” အိမ်ရောက်တာနဲ့ မမကို ကားပေါ်ကနေ ကုတင်ပေါ်ကိုပွေ့ခေါ်သွားတယ်။ ကျွန်တော့် ကို မော့ကြည့်နေတဲ့ မမမျက်လုံးလေးတွေက ဝိုင်းလို့။ “ကျွန်တော့်ကို ချစ်လား ဟင် မမ” “အင်း” “ပါးစပ်က ဖြေကွာ” “အင်းပါ ချစ်တယ်လို့” “မမရယ်” “ပြွတ်းပြွတ်းပြွတ်း” မမရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကိုနမ်းလိုက်တော့ မျက်လုံး လေးမှိတ်ပြီး ကျွန်တေ့်အနမ်းတွေ တုန့်ပြန်တယ်။

မမရဲ့ အဝတ်အစားတွေကို ကျွန်တော် ယုယုယယချွတ်ပေးလိုက်တယ်။ “အိုကွယ်း ဟင့်းဟင့်း ဟင့်းဟင့်း” အရမ်းစို့ချင်ပေမယ့် မာနတွေတားနေလို့ မစို့ ဖြစ်ခဲ့တဲ့ မမနို့ကြီးတွေကို အားရပါးရစို့ပစ်လိုက် တယ်။ နို့စို့အခံဘူးတဲ့ မမခမျာ ကော့လန်လို့။ “မလုပ်နဲ့ မောင် မလုပ်နဲ့ “ မမစောက်ပက်လေးကို ယက်ပေးမလို့လုပ်တော့ မမကတားတယ်။ ကျွန်တော်က မမပေါင်ကိုဇွတ်ဖြဲပြီး ယက်တယ်။သန့်သန့ရှင်းရှင်းနေတက်တဲ့မမရဲ့ စောက်ပက်နံ့လေးက သင်းသင်းလေး။ “ရှီး အင်းဟင့်းဟင့်း” စောက်စိလေးကို ဆွဲစုပ်လ်ိုတော့ မမကော့ တက်လာတယ်။ လိုးတိုင်း လိုးတိုင်း အသံသိပ် မထွက်ပေမယ့် အခုတော့ ငြီးသံလေးတွေ ကျယ်လို့။

စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသား ထူထူ အိအိလေးတွေကို ကိုက်လိုက်တော့ မမတွန် ့သွားတယ်။ “လိုးမယ်နော် မမ” “အင်း” “ဘယ်လိုပုံစံကြိုက်လဲ” “မောင့်သဘော” မမကိုပက်လက်ထားပြီး ကျွန်တော်က ငြိမ့်ငြိမ့် လေးပဲလိုးနေတယ်။ မမရဲ့ မျက်လုံးလေးတွေ က စင်းလို့။ “ရှီး အ့း အ့း” နို့စို့လိုက်တဲ့အခါတော့ ငြီးသံလေးတွေထွက်လာတယ်။ “ဆောင့်ပေးရမလား မမ” “အင်း” စွပ် ပြွတ် ပြွတ် ဖန်း ဖန်း “အား မောင်မောင်ရယ်” “ရလား မ” “ရတယ် အား အ့ အမလေး….” နို့ကြီးကိုကိုင်ဆွဲပြီး မမအကြိုက်ဆောင့်လိုး လိုက်တာ မမရော ကျွန်တော်ရော တူတူပြီး သွားတယ်။